Sweet little moment
"Humayo kayo sa kapayapaan upang mahalin at paglingkuran ang Panginoon."
"Salamat sa Diyos!" Tinugtog ng choir ang solemneng awit sa paghayo, kasabay ng paglisan ng marami.
Nakasanayan ko nang um-attend ng misa tuwing Linggo. May mga pagkakataon na kasama ko si Chelzie, minsan si Margarette, pero madalas ay mag-isa ako. But this day is otherwise different. Si Annie at Aling Sienna ang kasama ko, nakasalubong ko sila kanina sa porch.
Himbes na lumabas ay na-stuck ako sa loob ng simbahan. Pa'no ba naman kasi, himbes na sumama sa mga kap'wa sakristan niya, nanggulo sa amin si Jehoram. Wala tuloy akong choice kung 'di sanggain lahat ng pambu-b'wisit niya sa umaga.
"Good morning!" He even had the audacity to pinch the tip of my nose!
Sa inis, marahas kong pinalis ang kamay niya at sinamaan siya ng tingin.
"Ano ba!"
He guffawed. "Kakatapos mo lang magsimba, nagsusungit ka na? Chill! Palipas ka naman muna ng 1 hour."
"Ikaw nga 'e! Naka-sutana ka pa, nang-aasar ka na. Alam mo kung anong impression ko sa mga sakristan? Meek. Reticent. Tahimik. Parang Evan!"
Natunaw ang tawa niya, nagsalubong ang makakapal na kilay. Nakuha pa niyang mag-squat sa gilid ko at titigan ang mukha ko.
"Ba't? Crush mo si Evan?"
I rolled my eyes. "Wala akong sinabi!" I pushed his face away.
Aling Sienna laughed. "Ano naman ngayon kung crush niya si Evan?"
"Nay!" He stood straightly, ngumisi nang malawak sa nanay niya. "Kumain na kayo?"
"Libre mo kami, Kuya?" natatawang panunuya ni Annie.
"Gutom ka na ba?"
"Hindi ah! Ang daming pinainom na salabat ni Auntie Tessie kanina. Masakit na masakit pa ang tiyan ko." She tapped her small tummy, I chuckled and gently pinched her cheek.
"Mauna na kayong kumain. Pinapatawag pa kami ni Father Roland 'e. May announcement daw."
Nagliwanag naman ang mukha ni Annie. Mabilis siyang nag-angat ng tingin sa kuya niya. "Nand'yan ba si Ate Daisy? Pakilala ko siya kay Ate Blaire!"
Jehoram laughed, ginulo ang buhok ni Annie. Natamaan niya ang batok ko kaya sinamaan ko siya ng tingin. Tinawanan niya lang ako. Wala talagang gentleness!
"Next time na lang, bunso. Busy si Ate Daisy 'e. Tumutulong kay Kuya Migs."
"Ay, sayang naman." Annie's lips protruded.
"Ram!"
Our eyes altered to the approaching man. 'Di tulad ni Jehoram, naka-casual wear na si Evan. Puting t-shirt at khinos. Umakbay ito kay Jehoram nang makalapit.
"Bro, kanina ka pa hinahanap ni Miguel. Bakit 'di ka pa nagbibihis?"
"Kinausap ko lang saglit sina Nanay."
Napalingon tuloy sa 'min si Evan. His lips stretched wider when our eyes met.
"Hi, Blaire!"
Jehoram made a face. "Blaire lang?"
"Ako nagsabi." I rolled my eyes at him.
Totoo naman, ako ang nagsabi kay Evan na i-address na lang ako sa pangalan ko. It wasn't as if employee ko siya. I already told Jehoram once na 'wag na akong tawaging ma'am, ewan ko ba kung ba't ang kulit niya.
"Anyway, bilisan mo. Baka maunahan ka pa ni Father Roland. Yari ka kay Migs." Evan tapped Jehoram's shoulder.
"Mukhang napaka-importante ng pag-uusapan niyo, ah?"
Napalingon si Evan kay Aling Sienna, matapos ay tumango.
"Nag-donate po kasi ng napakalaki 'yung mga Tianco. Ayaw naman solohin ni Father. I think, we'll talk about the trip in Batangas."
Napalunok ako at nag-iwas ng tingin. The name didn't really sound nice to my ears.
"Pupunta kayong Batangas, Kuya?"
Jehoram shrugged. "Hindi pa sure. Pag-uusapan pa lang namin kung sino ang mga kasama. Tsaka hindi naman 'yon trip-trip lang. May orphanage kasi na pag-aari do'n ang pamilya ni Father Roland. Baka i-a-allocate sa kanila ang kalahati ng donation."
"Sama ka, Blaire?" Agad na siniko ni Jehoram ang t'yan ni Evan. I flinched. "Aray!"
Tignan mo 'to. Napakasama talaga!
"Tara na." Inakbayan ni Jehoram si Evan sa leeg. Halos matalisod pa ito nang hatakin siya ni Jehoram palayo, wala nang nagawa kung 'di magpatianod.
Naiwan akong umiirap kay Jehoram patalikod, kasama si Annie at Aling Sienna na natatawa. They looked so amused! Tuwang-tuwa talaga sila kapag bina-badtrip ako ng Jehoram na 'yon. Pasalamat siya, nasa loob kami ng simbahan.
Annie and I stayed inside the church. Lumabas kasi saglit si Aling Sienna, bibili lang daw ng inumin. They were planning to wait for Jehoram. Nakiusap naman siya na bantayan ko muna si Annie habang wala siya.
"Kay Kuya Ram ba 'to?"
Napapitlag ako nang hawakan ni Annie ang wrist ko. Nakapulupot pa rin doon ang rosary bracelet ni Jehoram. That was what he gave me noon sa ospital, the day when I had a rumpus with Madame.
"Uhm... Oo. Binigay niya sa 'kin sa garden ng St. Joseph-"
"Binigay niya lang?" She seemed surprised.
Nagtaka naman ako sa reaksyon niya. I formed pleats between my forehead, tumango nang marahan. Nakakagulat ba 'yon?
"Pero bakit?" hindi mapalagay na tanong ni Annie.
Mas lalo akong nagtaka. "Bakit? Anong bakit? Bawal ba?"
She took a deep sigh, binitiwan ang palapulsuhan ko at sumandal. "Hindi naman. Pero super tagal na kasi kay Kuya Ram 'yan 'e. Hindi niya ata hinuhubad. Kilala mo ba kung sinong nagbigay niyan?"
I shook my head, nakakunot pa rin ang noo. "Sino?"
"Si Father Antonio." It just confused me more. Bagong pangalan na naman. Dahil talaga sa magkapatid na 'to, dumarami ang acquaintances ko. Mga taong kilala ko na hindi naman ako kilala. "Sakristan na kasi si Kuya dati pa lang, sa Ilocos pa kami nakatira. Si Father Antonio, parang tatay niya na 'yon. Alagang-alaga siya. Kaso may brain tumor 'yon 'e. Bago siya mamatay, binigay niya 'yan kay Kuya. Tapos ang sabi niya, 'wag daw kakalimutan ni Kuya na palagi siyang may kasama. Si Papa God! Tapos 'yon. Palagi ng suot ni Kuya 'yan. Feeling niya, secured siya dahil sa bracelet na 'yan."
Ngumuso ako. "Gano'n..."
If it really holds a special place in his heart, bakit niya binigay sa 'kin? He should not! Ano naman kayang tumatakbo sa isip no'n? Hindi dapat niya basta-basta pinamimigay ang mga bagay na may sentimental value sa kaniya.
I emitted a deep breath. "Gaano na ba katagal na sakristan ang kuya mo?"
"Since..." Sumingkit ang mga mata niya, inaalala ang sagot sa tanong ko. "Elementary? Hindi ako sigurado 'e. Ang sabi ni Nanay, bata pa lang daw, nagpupumilit na si Kuya na ipasok siya sa simbahan. Na-impluwensyahan ni Father Antonio. Kahit noong nag-high school si Kuya, humahanap pa rin siya ng time para makapagserbisyo. 'Yun nga lang, medyo nalugi ang gulayan ni Nanay sa palengke. Nagtaas kasi ang renta. Kailangang kumayod ni Kuya para sa medication ko. Kaya 'yon, nagkahati-hati ang oras niya," mahabang paliwanag niya. She breathed, binagsak ang balikat at niyuko ang ulo. "Mabuti na nga lang mabait ang mga naging Fathers ni Kuya 'e. Si Father Antonio tsaka si Father Roland. Gets nila si Kuya."
I wasn't sure if it was really remorse that I was seeing in her eyes. Parang sa isang iglap, bumagsak ang mood niya. She's fondling the hem of her blouse, pinahaba ang nguso.
"Badtrip kasing Progeria 'to 'e. Ang daming pinapahirapan. Kung tutuusin, ako lang naman 'yung may sakit. Pero mas napeperwisyo 'yung mga tao sa paligid ko."
Nanlaki ang mga mata ko, kulang na lang, itulak siya dahil sa sinabi niya. "Ano ka ba! It wasn't your fault! Hindi mo kailangang mag-sorry sa mga bagay na hindi mo naman ginusto, at hindi mo kontrolado! Kasalanan mo ba na nagka-Progeria ka? Besides, you can't blame the people around you. Mahal ka nila. Sobra. Kaya gusto nila na maging okay ka at bumuti ang kalagayan mo."
Na-ii-stress ako sa batang 'to. Ano bang iniisip niya? Na kasalanan niya? Of course not! Wala namang may gustong magkasakit!
"Hindi ko lang talaga maiwasang ma-guilty, Ate. Si Nanay kasi 'e. Halos walang pahinga. Sa umaga at tanghali, busy sa karinderya. Sa hapon, naglalako ng kakanin. 'Yung mga kinikita ni Auntie Tessie sa paglalako ng Sampaguita, sa upa ng bahay namin napupunta. Si Tatay naman, halos hindi na namin makasama. Lalo naman si Kuya! Hindi lang siya nagrereklamo, pero alam kong napapagod din 'yon. Tapos alam mo ba? Noong nakaraang taon? Sina Ate Daisy at Ate Christine, binenta ang ilan sa mga gamit nila para makatulong sa 'min."
Sa dami ng sinabi niya, 'yung huling sentence lang ang pumasok sa isip ko. Si Daisy at Christine? Sa totoo lang, wala sa personality ni Christine 'yon- based on my impression of her noong una naming pagkikita. But who knows? You can't really a judge a person right away. Si Daisy naman... well, I've been hearing a lot of good things about her. Napakabuti niya talaga sigurong tao. 'Yung tipong, mahuhuli ang puso ng kahit sino. And... choir member, huh? Singer. Talented din. 'E 'di siya na ang gifted! Complete package!
"Buti na nga lang, nand'yan si Tita Amelia 'e..."
I almost choked, sa sarili ko pang laway. If I wasn't mistaken, siya 'yung babaeng nagpunta noon sa ospital at... pinatawag si Jehoram.
'Yung matandang babae sa parking lot.
"Tita Amelia?" Nag-uumpisa na naman akong ma-intriga.
Tumango si Annie. "Siya ang tumutulong sa 'min sa pagpapagamot. Pati mga gastusin sa ospital kapag inaatake ako, siya ang nagbabayad. Kulang na nga lang magpadala siya araw-araw ng pagkain sa bahay. Nahihiya lang talaga si Kuya. Kahit naman ako."
Tumango-tango ako, tinatant'ya ang mga dapat itanong. "Relative niyo ba siya?"
"Hindi ah! Sadyang mabuti lang talaga siyang tao."
"Feeling ko nga..."
Hindi relative. Pero napakalaki ng ambag sa pamilya ni Jehoram. Nagbabayad ng hospital bills, tumutulong sa therapy, halos magpadala ng pagkain araw-araw. Ano ba talaga siya? Matandang dalaga na naghahanap ng kalinga?
"Pero ayaw naman namin na umasa na lang sa kaniya. Kahit 'di niya sabihin, alam kong nagtatalo sila ng asawa niya dahil do'n. Ayoko namang makasira ng pamilya."
Halos lumuwa ang mga mata ko. Napatuwid pa ako ng upo at natuliro sa mukha ni Annie. Nakangiwi siya sa 'kin, nagtaka sa kilos ko. Napahimas ako sa neckline ng blouse ko, sinubukang ibuka ang bibig, pero tinakasan ako ng mga traydor na salita!
"Bakit?"
"May..." I can't even complete the sentence! "May asawa na siya?"
First time kong nakita ang pag-irap ni Annie. "May asawa't anak na si Tita Amelia. Kaya nga mas nakakahiya 'e. Himbes na pamilya niya na lang iniintindi niya, kargo niya pa kami. Hindi niya naman kami kamag-anak!"
Hindi pa rin ako maka-move-on. Hanggang sa makauwi ako, iniisip ko pa rin 'yon. Sinubukan kong libangin ang sarili ko. Kahit hindi ako marunong magluto, tumulong ako kay Manang Beth sa kusina. Ang ending, nagkalat lang ako ng mga ingredients.
I was too preoccupied by the thought, hindi ko alam kung bakit sobrang indulged ako sa buhay nila. At sa buhay ng babaeng 'yon.
May asawa siya.
May anak na rin.
Tapos... pinagkamalan ko siyang sugar mommy!
My God! Ang judgmental ko talaga!
Paulit-ulit akong nagsorry sa kaniya sa isip ko. Even in my prayers, sinasama ko siya at ang paghingi ko ng tawad. Bakit ba naman kasi ganito ako mag-isip? Hindi naman ako pinalaking mapanghusga. Nakakahiya naman. Hindi pa nga kami nagkikita noong tao, may kasalanan na kaagad ako sa kaniya!
After that Sunday, naging textmates kami ni Annie. Pero hindi naman palagi. For sure, bantay-sarado rin iyon. Kung hindi ni Aling Sienna, malamang ni Jehoram. Madalas din kaming nagkikita. I've never been to their house, ayaw raw ng maarteng kuya niya. Dalawang beses na kaming nagkita sa park, 'yung malapit lang sa simbahan. Gusto kasi ng kuya, malapit lang sa kaniya. Ang OA. Akala niya naman, may balak akong kidnap-in ang kapatid niya.
"Oo nga Kuya, hindi ako maglilikot! Naka-wheelchair nga ako oh!"
Today was the go signal of Annie's doctor. Finally, pinayagan na rin siyang bum'yahe. Hindi naman malayo ang pupuntahan namin. Paranoid pa rin kasi si Jehoram. And yes, he was with us. Nasa labas kami ngayon ng mansyon, hinihintay si Mang Diego. Good thing, Mom allowed us to use the Chevro.
"Sure ka ha? 'Pag naglikot ka ro'n, uuwi tayo."
Annie did a salute pose. "Aye aye, Captain!"
"Kumpleto ba lahat ng medicine sa bag?"
"Yes! Si Nanay pa, segurista kaya 'yon!
But of course, mas segurista si Jehoram. He wasn't satisfied sa sinabi ni Annie. He still did a double check if her medicines was really complete inside the backpack. Mahina akong natawa at lumapit sa kanila.
"Baka naman masakal na nang sobra si Annie niyan."
Nakangiwi siya habang sinasara ang zipper ng bag. "Masakal ka diyan. Gusto ko lang makasiguro. Nangako sa 'kin si Annie na hindi na kami babalik sa ospital. 'Di ba?"
Annie and I shrugged. Paranoid nga talaga ang Kuya niya, wala na kaming magagawa.
"'Nak, ayos na!" Napalingon kami sa gawi ni Mang Diego. Nagpapagpag siya ng kamay, handang-handa nang gumayak. "Ready na kayo?"
"Kanina pa, Tay!" Annie clapped her hands. She was so excited that her brother had to remind her again.
Ang puso niya raw.
As expected, Mang Diego was the assigned driver. As much as we want him to join us, kailangan pa niyang bumalik mamaya. May appointment na naman kasi si Mommy sa Marikina. She will be needing the Chevro and of course, si Mang Diego.
While we were on our way, pinatugtog ni Mang Diego ang stereo. This must be the first time that I wasn't stressed dahil sa traffic. Napakaingay nila sa sasakyan. Si Jehoram at Annie... nakakawala sila ng poise. Kaya nang tumugtog ang isang song na may up-beat, we couldn't help but sing along while snapping our fingers.
"So why do you build me up?"
"Build me up," Annie echoed and chuckled.
"Buttercup, baby, just to let me down," sumabay na rin si Mang Diego.
"Let me down," Annie constantly echoed every last word of the sentence. We'll just laugh whenever she did.
"And mess me around when the worse of all."
"Worse of all." Jehoram tickled Annie's tummy, sumabay kami sa halakhak niya.
"You never called baby when you say you will."
"Say you will."
"But I love you, still. I need you."
"I need you!" Annie shouted the line, tinuro pa nila ni Jehoram ang isa't isa.
"More than anyone darlin'. You know that I have from the start. So build me up."
"Build me up."
"Buttercup, don't break my heart."
Dumaan ang maraming song at hindi naman 'yon pinatawad. We murdered them all! Hindi na namin napansin ang maliliit na pag-usad ng mga sasakyan. Bago pa kami makarating sa pupuntahan, feeling ko, exhausted na kami. Kaya naman fifteen minutes before we reach the destination, I told Jehoram na patulugin muna si Annie. And she did. Mabilis pala talagang mapagod. Kahit noong binuhat namin siya para pasakayin sa wheelchair, nakapikit pa rin ang mga mata niya. We just woke her up nang nasa loob na kami ng building.
"Wow, parang Italy!"
Our eyes wandered around the majestic place. We were at the Venice Grand Canal- Taguig version. Nasa labas kami ng mall at nakadungaw sa barandilya, pinapanood ang paggalaw ng tubig at nililibot ang mga mata sa iba't ibang attractions.
Sa paligid ng tinatawag nilang grand canal, may matatayog na building. Like some sort of your typical malls, there were tons of fabulous eateries, shopping centers, and Instagramable-friendly spots. May mga stalls din na madadaanan sa gilid ng grand canal. We even saw a gondola sailing smoothly above the water! P'wede kayang sumakay do'n?
"Parang Italy nga." Sumulyap sa akin si Jehoram. "First time mo rito?"
I nodded. "Hindi naman kasi kami mahilig mamasyal. Minsan, nahahatak ni Chelzie. But we've never been here."
"Oo nga pala, 'yung mga pasyal sa inyo, outside the country."
I frowned at his remark at sinuntok siya sa braso. "Hindi naman!"
He laughed.
"Pasok tayo sa loob, Kuya!"
Sinunod namin ang gusto ni Annie. Pumasok kami sa loob at hinayaan siya sa kung saan man niya gustong magpunta. There were times na ayaw na niyang magpatulak kay Jehoram, siya na mismo ang nagpapaandar sa sariling wheelchair niya. At first, I felt conscious dahil pinagtitinginan kami ng mga tao, or specifically, si Annie. Kaso parang wala na lang naman 'yon sa magkakapatid. Afterwards, I've learned how to just ignore them.
Walang kapaguran si Annie. Jehoram was keen to stop her. Pero kahit ilang minutong pahinga, ayaw ng bata. Palagi siyang may nakahandang rebut kay Jehoram. I couldn't just refrain myself from laughing. Hindi na ata nanalo si Jehoram sa argumento nilang dalawa.
"Nagiging stubborn na si Annie. Kunsintidor ka kasi." Inirapan niya ako.
"What? Ba't kasalanan ko?" I pointed myself, namamanghang pinanlalakihan siya ng mga mata."Tsaka pwede ba, this is her day! Happiness only comes in a sweet little moment, hayaan mo na siyang mag-enjoy!"
Annie raised her hand, showing me her palm. Nang makuha ko ang gusto niyang mangyari, pinagbigyan ko siya. Tumunog ang mga palad namin nang maghampas. We laughed at synch. Napailing si Jehoram, may multo ng ngiti sa labi.
Doon ko lang napansin na kanina pa pala ako nakangiti.
The day just felt so good.
Gaya ng sinabi ko, happiness only comes in a sweet little moment. Walang definite expiration. But if there's one thing I was certain of, hindi 'yon nagtatagal. Magigising ka na lang isang araw, wala na, expired na. So when life gave you chance to be happy, grab it, ikulong mo sa mga palad mo. Make every second of it worthwhile. Happiness was made to paint ourlives brighter so when a catastrophe came, that sweet little moment we used to treasure in our hearts will keep us on fighting.
Right. It only takes a sweet little moment to make ourlives worth fighting for.
At sisiguraduhin ko na ang araw na 'to, isa sa sweet little moments ko.
"Ang daming photobomber!" I whined after taking them piles of picture.
Hindi ako makuntento! Ang dami kasing nakikisingit, hindi tuloy makita ang ganda ng lugar.
"Hayaan mo na. Maraming tao 'e." Jehoram shrugged, hiding his hands inside his pockets.
Kinuha ni Annie ang DSLR. Nakanguso ako, hindi satisfied sa kinalabasan ng shot. Kanina ko pa sila pinag-e-eksperimentuhan, pero wala talaga akong makitang magandang shot!
"Kayo naman, Ate!" Tinulak ako ni Annie palapit sa kuya niya.
"Ha? Bakit? Babysitter lang naman ang Kuya mo, Annie! Tayo na lang!"
"Bakit? Masama bang magpicture ang babysitter at ang bini-babysit niya?"
"Excuse me! Hindi ako ang bini-babysit ng kuya mo ha! Ikaw!"
"Honestly, mas mahirap kang bantayan kaysa kay Annie," sabi ni Jehoram sa likod.
Pairap akong lumingon sa kaniya. "Sino bang nagsabi sa 'yong bantayan mo 'ko?"
"Malamang! Kung saan-saan ka kaya sumasampa! Nakikita mo 'yon?" Tinuro niya 'yung railings sa pinakataas na floor. "Kulang na lang tumalon ka diyan kanina! First time mo ba sa mall?"
I seethe. "Ikaw." Hinubad ko ang sling bag sa katawan ko. He crossed his arms at hinarang 'yon sa mukha niya. I was about to hit him hard nang may tumamang liwanag sa amin.
"Akalain mo 'yon, Kuya. Marunong pala ako nito."
Napalingon kami kay Annie. Halos mapunit ang mga labi niya. She was looking at my DSLR, tinitignan ang bawat anggulo ng screen.
"Ang cute niyo!"
Ibinalik ko ang sling bag sa katawan ko, pinapatay si Jehoram sa tingin habang lumalapit siya kay Annie. He took a look at our picture, malapad ang ngisi habang sinusuri iyon.
Winagayway niya sa 'kin ang camera. "Tignan mo. Kitang-kita kung ga'no ka ka-amazona rito."
Halos patayin ko siya sa mga matatalas kong tingin.
I swore to myself na hindi ko hahayaang masira ang araw na 'to. True enough, it went nice kahit pa maraming tao. Jehoram couldn't just stop himself from pissing me off. Pero hindi ko maitatangging masaya ako. Sobra. Everything inside was just so light. I couldn't remember the last time I felt like this. 'Yung parang walang problema. Kahit alam kong marami pa akong dapat isipin, sobrang panatag ng kalooban ko. At least in this short moment. Peace of mind. Maybe that's how I'll call it. Kahit temporary lang, kuntento na ako. Tulad nga ng sabi ko, temporary happiness is happiness too.
We spent the whole day taking piles of picture, kahit maraming photobombers. We also went to Venice Piazza to catch the live performance of a popular band, and watched Wonder Woman in Venice Cineplex. Bago matapos ang araw, kumain kami sa Grand Cafe Lavena, giving us a chance to dine near the sublime grand canal. Hindi maampat ang pagngiti ko buong araw. Kung saan-saang bansa pa ako nagtravel noon. Sinong mag-aakalang dito lang pala ako magiging sobrang saya?
"Oy, Ma'am Blaire," pagtawag sa 'kin ni Jehoram.
At last, we tried to ride a gondola- isang bangka na flat ang ilalim at paturok ang magkabilang dulo. Nagsisiksikan kaming tatlo sa seat, nasa gitna namin si Annie. Madilim na at sa tingin ko, tama lang ang oras na napili namin. The night lights and the gleaming stars made the experience more astonishing.
"Blaire nga," I corrected him.
"Bahala ka diyan."
Sinulyapan ko siya. Tulad ko, sa mga ulap din siya nakatunghay. "Why?"
"Thank you..."
Napangiti ako. If being extremely happy was deadly, I might be the next one to bury. Hindi naman na bago sa 'kin ang salitang thank you. Sa t'wing may meeting ako with a business tycoon, naririnig ko 'yan. Madalas din sa mga employee namin. Pero iba pa rin pala ang pakiramdam kapag sa ibang tao nanggaling. 'Yung alam mong genuine. 'Yung feeling na for once, may nagawa ka ring mabuti para sa iba.
For once, hindi ako disappointment.
"For what?" Hindi ko maitago ang galak sa boses ko.
"Kasi napasaya mo si Annie?"
I chuckled. "See! Ang OA mo pa no'n. Ayaw mo pa siyang ipasama sa 'kin."
Napabaling na rin siya sa 'kin. "'Di naman sa gano'n! Worried lang, baka kasi mabinat. Ang gulo-gulo kaya nitong bata," aniya at hinalikan ang bonet na suot ni Annie.
Parang may kamay na humaplos sa puso ko. I pursed my lips, binalik ang mga mata sa kaulapan.
Hanga talaga ako sa kanilang magkapatid. Sobrang solid ng bonding nila. I was wondering kung paano nila nagagawa 'yon. Busy si Jehoram, palagi lang nakakulong sa bahay si Annie. Sabi nga nila, bihira lang silang mamasyal at kumain sa labas. Pero paanong sobrang lapit nila sa isa't isa? Kung tutuusin, kumpara kay Jehoram at Annie, mas malalapit ang age gap namin nina Kuya at Bailey. We're supposed to be reconciling at so many things. Maraming beses pa kaming nag-out-of-town para raw makapagbonding kaming pamilya. Pero hindi talaga kami naging sobrang lapit sa isa't isa.
Ang awkward nga sa pakiramdam kapag naiiwan kaming tatlo sa isang enclosed na lugar.
"Seriously, thank you talaga," pag-uulit ni Jehoram, mas mahinahon this time. Mas sincere.
Ngumiti ako at tumango, inayos ang pagkakasuot ng bonet ni Annie. Medyo malamig na rin kasi ang simoy ng hangin.
"Wala 'yun. Nag-enjoy rin naman ako. Tsaka... napakaliit na favor lang naman nito. Masaya akong masaya si Annie."
He didn't utter anything as a reply. Pinagmasdan niya lang si Annie. Ako naman, nakamasid sa kanila. Annie was making herself busy counting the stars. Paulit-ulit niya pang sinabi sa 'min na sinusundan daw kami ng moon. Kahit madilim, kita ko ang saya sa mga mata ni Jehoram. He really was happy for Annie. Hindi maalis ang tingin niya sa kapatid, akala mo naman bigla siyang puputok na parang bula.
Natawa ako sa naisip.
"S'werte ni Annie sa 'yo."
He looked at me, amused. "Tingin mo?"
I smiled at him and nodded. Mas lumapad ang ngiti niya. Sumasakit na ang pisngi ko pero okay lang. 'Di bale nang mangalay kung pagngiti naman ang dahilan. We can never tell what will happen tomorrow. Hindi natin masasabi kung hanggang kailan tayo masaya, at kung kailan tayo ulit sasaya. Gusto ko lang sulitin 'tong araw na 'to. Hindi ko man kayang ihinto ang oras, at least, just let me cherish the moment.
Nagulat ako nang biglang kuhain ni Annie ang kanang kamay ko. She placed it above her lap. At mas kinagulat ko ang pagpatong niya ng kamay ni Jehoram sa ibabaw ng kamay ko. She held both of our hand with hers, nakatunghay pa rin sa kalangitan.
"Sobrang s'werte ko nga..."
Pinakiramdaman ko ang tibok ng puso ko. It was like... burning rubber inside my chest. Nagwawala. Nagkukumahog. Like a knocking fist and a sprinting horse... like a mad tiger. Sinulyapan ko si Jehoram. He was also staring at me, pinapanood ang reaksyon ko. Pinagsisihan ko kaagad na tumingin ako sa mga mata niya. The sensation was unhealthy for my heart. Para itong uod na binubudburan ng asin. Malikot. And the feeling was... suffocating.
I just... couldn't breathe.
We stayed in that position for quite long. Or say, throughout the whole ride. Hindi ako makatingin ng deretso sa gawi ng Jehoram. Para akong pinagkakaitan ng hangin sa t'wing naiisip ko ang mainit na palad niya sa ibabaw ng kamay ko.
After riding the gondola, we decided to go home. Nagtext na rin kasi si Mang Diego, nasa parking lot na siya at naghihintay. Lampas na nga kami sa curfew ni Aling Sienna. Mabuti na lang, good mood siya dahil malaki ang kita sa karinderya.
"Blaire?"
Isang pamilyar na babae ang tumawag sa atensyon ko. We halted. Nasa likuran ko si Jehoram, tinutulak ang wheelchair ni Annie na mahimbing na ngayon ang pagtulog.
Pinagmasdan ko ang babae. Pinaliit ko ang mga mata ko habang inaalala kung sino siya. Her face was familiar, pero hindi ko matandaan kung saan at kailan ko siya nakita.
She laughed, may pagka-demure. "I knew it, hindi mo 'ko maalala!" Malapad pa rin ang ngiti niya. "By the way, I'm Rianne Ramos. Schoolmates tayo noong high school. Costello Academy, right? Member din ako ng glee club."
"Oh!" My eyes enlarged nang maalala kung sino siya. "Rianne! I'm sorry, nagiging makakalimutan na. A lot of things happened after we graduated." Napakamot ako sa kilay ko.
Muli siyang tumawa habang tumatango. "Yeah, I think so. And a lot of things had changed as well, huh?" May panunuya sa tono ng pananalita niya. "From friends to lovers and now? You're engaged! Grabe! Sabi ko na nga ba, kayo rin ni Levi ang magkakatuluyan!"
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Parang biglang... gusto kong tumakbo at hatakin palayo sina Jehoram at Annie. I couldn't understand where it was all coming from. Pinakalma ko ang sarili ko at paulit-ulit na sinabi sa isip ko na walang mali. I've been trying to tell it to him noon pa pero palaging may humahadlang. Ano ngayon kung malaman niyang ikakasal na ako?
No big deal.
"I'm sorry for being snoopy. I was just really thrilled to see you again. Tsaka... nalaman ko lang kay George na ikakasal na kayo. Nagulat nga 'ko kasi... may kumakalat na chismis. Sila raw ni Thaliya? Well, only few were aware what's really going on. Kumusta na ba siya?"
I pursed my lips and forced out a smile. Of course, malalaman nila ang engagement! Kung hindi lang naman dahil sa mga palabas ni Madame Eliza, hindi nila iisiping si Levi at Thaliya! They were public figures too! Sino ba naman ako? I wasn't even good enough to be an Altaluna!
Pero ang engagement... hindi sikreto 'yon. Stop acting like it was, Blaire. Umayos ka nga!
"He's... he's still in a coma. For more than a month na..."
She took a deep sigh. "I've never foreseen this. He used to be a happy go lucky guy before. Madalas pa nga siyang spotted sa mga club kaya akala ko, maayos talaga ang lagay niya," she said. "Anyway, it's already late. Kailangan ko na atang umalis. It's nice to see you again, Blairey. Send my regards to your fiancee, okay?" She touched her cheeks on mine bago muling ngumiti at umalis.
I could feel my heavy breathing the moment she's totally gone out of my sight. Mariin akong pumikit, huminga nang malalim at tumalikod. Una kong binalingan si Annie. She yawned, sandaling minulat ang mga mata niya. She smiled a bit and closed her eyes again. I bit my lower lip before averting my eyes to him. I swallowed hard nang mapukol ang mga mata ko sa kaniya.
He looked... dumbfounded.
Pumungay ang mga mata niya, pinadausdos ang tingin pababa sa kaliwang kamay ko. His eyes lingered to my ring finger- kung saan nakasuot ang diamond ring na binigay ni Levi.
"Jehoram..."
He, again, averted his eyes back to me. He smiled... but it was million ways different from his smiles earlier.
"Ikakasal ka na?" It was almost a whisper.
Ramdam ko ang pagbabara ng kung ano sa lalamunan ko. Unti-unti akong tumango, placing some strand of my hair at the back of my ear. Bumaling ako kay Annie para iiwas sa kaniya ang mga mata ko.
"Oo 'e... I was just... waiting for him to wake up."
Humigpit ang kapit ko sa strap ng sling bag. He didn't speak for some while. Nakatingin lang ako kay Annie. I was silently praying na magising siya. We need her noise. Kahit pa maingay ang mga tao sa paligid, hindi napawi no'n ang awkwardness na nararamdaman ko.
"'Di ba may promise ako sa 'yo?"
Hindi ko man lang magawang lingunin siya. Napayuko ako. Ayoko ng ganito. I've never felt this awkward around him. Mas gusto kong nag-aasaran kami. 'Yung tipong susuntukin ko siya sa braso, kukurutin sa tagiliran, sisikuhin, tapos tatawanan niya lang ako.
"Sabi ko... ipagdarasal ko 'yung tao na palagi mong binibisita sa ospital... Fiancee mo pala 'yon?"
Tango lang ang naging sagot ko, hindi pa rin makatingin sa kaniya. I didn't want to look at his eyes. Hindi ko man mabasa kung anong nararamdaman niya, pero hindi ako bulag. It was different. I could see the difference.
"'E 'di dapat pala... mas kulitin ko pa si Lord?" He chuckled.
I smiled, trying to hide the uneasiness inside me. Kung kaya niyang tumawa, dapat ako rin. So I did. I collected all the courage I had and put them in a jar. Tumingin ako sa kaniya... sa mapupungay na mga mata niya.
"Baka makulitan na Siya nang sobra. Sa 'kin pa lang 'e. Pa'no pa kung magjoin forces tayo?"
He shook his head, trying hard to keep that gorgeous smile. "Tinulungan mo ko kay Annie. Tutulungan din kita sa fiancee mo. Tulad ng promise natin, magkasama tayo. Haharapin natin 'yung hirap nang sabay. Ipagdarasal natin sila nang sabay."
He smiled timidly, hindi man lang umabot sa mga mata niya.
"Promise 'yan 'di ba?"
Hindi ako nakasagot. I just tightened my grip to the strap of my bag. I inclined my head down, halos magdugo ang labi ko sa labis na pagkakakagat ko rito.
That's what I was telling you a while ago...
Happiness will only happen in a sweet little moment and will end in no definite period of time.
As the sand goes down in the narrow neck of the glass, the invisible arm of the clock will take ahold of your happiness. As time goes by, your feet will move forward but your sweet little moment will be left behind and the only thing you could bring is the memories of yesterday.
***
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡShRyLqvOta
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrpkoabcYWC
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJrzyfvZr0h
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6DMMxFCzQC
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1h7hCwaZ3P
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFgPoKPrS3j
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6K6OpASasr
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJzsZovBaZ5
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFQCBtKwysM
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWpHm3DhWnI
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡby3ZkNDH4a
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeBVbVxsbXX
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6akJqOmCMz
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiVm93j7kN1
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfc7vOiiOAG
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2hiUAADfES
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw2O8E9wZu3
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYm8uE6ib0R
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyAqkVWU8mv
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBez6WckUOZ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0lcoQFYR6j
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTIpaRlnBnf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQXB8oSb8l8
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8qOrtZVszb
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlW4K2wwbQ6
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBxnJ3s9IZT
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNF6J2UNbIT
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4Ydk8V6p7z
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUF3zcmIuqY
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDmngMx1lfh
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqXwKlrTWrI
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbFIKSbTbvu
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN27J94BBJQ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWixIn5pgW3
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyhPbLctwWh
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKBMlzEPpSQ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkjUJqgbXFf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlm41gEGbLq
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9SAonicnPu
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1qounvGghe
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSG51W1vOYO
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDGD43Y1hpZ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbnXQy9cpUt
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQMyqxgdBcu
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLtiwxM5ajY
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD5utioFbcc
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWBxPbZOSkd
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnDDHL2FtXS
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlv63gVkjw8
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHKGpO4meIq
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7Tr7XXwsTn
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOzwHnK7mpf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbJaTYVzXLr
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFut0mFyIvP
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnD3m40TPmH
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB0KzSKtVpc
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1Q3AlscT3C
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNvrWgAkhYn
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHTN5hxnoQc
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRoyC7X6spJ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSlktk7G9XQ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmUg8ZpFRLb
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwIOsdYL2tf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1giPyZ6Gq7
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlEohvVQctk
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdqEnORvzDs
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmThrIqZQ8v
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6zXKK72Y43
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzt5otOdLwr
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgn9m1dGCWO
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW0gffOPqeW
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZYG17qxxBO
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgKNcduCziL
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgPW1Na1AZY
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJwheIWoO1m
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBaoaotq0Np
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxs30ljs4hw
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡae5ARn0da0
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ908bg1K5g5
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1wWeOErvcA
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPbnfgorwKh
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9VFxnr8FRR
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYpTtHD3S3t
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡajhU0XkL6c
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2FiWWAi7lf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqYSFmdab6C
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDyg371EZqS
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5eU0xuMkQL
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡepPdvEurNJ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6XJnxevVrc
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHzqrFmrfeT
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡx8DnRNKp6w
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡph7pn3uOq1
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUsysMv5teS
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVjyNRD0YM6
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYjLa0onqqP
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvM8hC1aC8T
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgc5yyNIXcL
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9HpNsRP0Nw
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs3BLcbwL8E
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxRtc84bAQl
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfOA1Gx6TlM
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPI4iXiEY6I
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ47RYAfz3vN
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaEJ4T58zPq
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYEpYs70rhl
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡecvE23OLQA
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ75UCskKKTG
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNTR0qkVbyU
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJluczaM6hf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzvvICIQhgN
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5HF1mz0Qj0
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFkNNKMnLU0
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYVo5xKNoL5
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlnqUata0wg
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3NiChmGFmK
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxZRpfHk8q3
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCg0JOFJwDD
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡe6oib0yWyi
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7ZVrGNlhHR
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVsczt5fJMX
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDTml5UsnpU
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7Du2dh4DFB
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmZycXe86WT
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7z3E4g00EP
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVWrzgOLe9J
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzmQSJGQ2g3
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvhZYTy4Pts
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡktz8ttGz5Q
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOwMod6ezV8
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEfkx39rpsJ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8EmGXhXzjm
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡagB0wugdTI
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1LtqV24pjd
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVnlIZpqwOv
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3I6fYLoeGV
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwbBle2V0To
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWh9iusV3FW
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiKJEUAd91p
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJCMwXH4QqX
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVA75yUr6P5
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1imEwSbil2
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZa8ZEeY2Vn
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7ulq6YVxIs
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHjeLEQGbsd
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡre91i2GqCr
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡks2l7pB02a
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7UwukUWMFC
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjYAT8cAiIC
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMIxxJszLO7
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTdifuDpnMs
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGZQ3ZsJvg2
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0vINvofN02
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFvJgTtX2mq
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXjSl9aPt6W
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOrkWpwFPuz
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrvx1OEcVYz
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVcy9qpECn6
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWNUK5t0jFT
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡonvCK9A9Ux
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfyZiO2skuE
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXqF4xKJi4W
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKHShn7cB4K
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK6rdiu52gq
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlProm5H9gR
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3A3Ase7t2J
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyylfszuvHt
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUFXCJNij1M
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdNN9IBs5ee
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJmH5ARxDem
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDZruyLlhsm
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR5fYxOgbO2
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYTFtXsfCBj
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCwNebJVPyu
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnLDJF8jCFQ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoXlJ7mQhCb
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZlzULbsGop
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3MWjFSYHcy
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLhBEfooGgR
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuX408uqcbd
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmJc8PkagYO
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjtwcUmQaJJ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLLwzfVSUy9
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1eIz4RfT2v
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMusfg1yyQw
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGVXqkNfrDW
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7kIW0C7fop
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡacJMfs7eGH
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWaYcMJBWht
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0oL7JeZCAF
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ95idglhuYD
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ03JjmpO6od
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ462TB14jh
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFx4NuoiQgT
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc26DF4U2hs
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw8uNoxgnJV
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqcdQ4k3jRq
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmw09RkpWmf
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK2KPFDQOS7
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9FUUwBUmoB
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrraJTrJMGC
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgK78jIGUSQ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡV6ozmyGQGn
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyHGyLFSWwt
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyMrbLZYYz1
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAHwC2H0kzu
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZDafe8BpVJ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU5ZemdipP5
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtdzMCtxJGH
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp8FFGY5MwY
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgZ3MlvL4JZ
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡj3jemUaeX2
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5w6XMgQK52
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEiMVJ3lSet
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX2eqMxA0dy
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡamu0JUwrez
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy5Ggnaomm6
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiFNCFq8p7i
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLJdcEqng5Z
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXqoqlk31gx
Psalm 118:24 ||430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6Fqn61eas3
430Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9TPehbsNwP
This is the day the Lord has made; we will rejoice and be glad in it.
